5.27.2012

ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ GREXIT ΤΟΥ 1,1 ΤΡΙΣ ΕΥΡΩ, ΑΠΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ρεπορτάζ : Γιάννης Παπαδάτος
(από τον Τύπο της Κυριακής)
H ώρα της αλήθειας πλησιάζει για το ευρώ, το νόμισμα που σφράγισε την κυριαρχία της Γερμανίας την τελευταία δεκαετία, αλλά και την πρώτη απόπειρα οικονομικής ενοποίησης της Ευρώπης βάσει ενός συγκεκριμένου σχεδίου. Oι ψύχραιμες φωνές στη Γερμανία ομολογούν ότι το πείραμα απέτυχε. «Ηταν μια επιχείρηση αυτοεξαπάτησης», έγραψε το έγκυρο «Spiegel», αποκαλύπτοντας άγνωστες συνομιλίες του μέντορα της Ανγκελα Μέρκελ, καγκελάριου Χέλμουτ Κολ, με συνεργάτες του στα τέλη της δεκαετίας του ’90.
Αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της περιόδου 1994-1998 δείχνουν ότι μέλη του οικονομικού επιτελείου των Χριστιανοδημοκρατών διαφωνούσαν τόσο με τη βιαστική δημιουργία της ευρωζώνης όσο και με την ένταξη της «προβληματικής», λόγω ελλειμμάτων και διαρθρωτικών κενών, Ιταλίας. Πόσω μάλλον της Ελλάδας. Τελικά επικράτησε η πολιτική απόφαση του Κολ για ένα ενιαίο νόμισμα ως «εγγύηση ειρήνης στην Ευρώπη». Πού να ήξερε ότι θα έφερνε… «πόλεμο»!
Μια και το ρολόι της Ιστορίας δεν γυρίζει πίσω, οι σύγχρονοι ηγέτες της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Κίνας δεν μπορούν παρά να συγχωρήσουν τα «ημαρτημένα» του βετεράνου Γερμανού πολιτικού και να δουν πώς θα κουμαντάρουν την πρωτοφανή κρίση, που μπορεί να κάνει το 1929 να μοιάζει παιχνιδάκι.
Τα δυόμισι χρόνια της Ελλάδας στο «εργαστήριο» έδειξαν πως η λιτότητα οδηγεί σε ακραίες κοινωνικές αντιδράσεις. Από την άλλη μεριά, κατέστη σαφές πως ούτε η ποσοτική ανάπτυξη της παγκόσμιας φούσκας -που εξασφάλιζε την ευημερία των δυτικών λαών και την αλματώδη ανάπτυξη μεγάλου μέρους των ασιατικών- μπορεί να συνεχιστεί με τον ίδιο τρόπο.
Από τα αλυσιδωτά γεγονότα των τελευταίων ημερών φάνηκε επιπλέον πως η Ελλάδα -και κατά δεύτερο λόγο τα υπόλοιπα PIGS- κρατούν στα χέρια τους μια πυρηνική βόμβα, που θα μπορούσε (αν έσκαγε) να συνταράξει εκ θεμελίων το παγκόσμιο σύστημα.
Κατά πρώτον, η αυστηρή και αμετακίνητη προτροπή των «καλών» και «κακών» Ευρωπαίων προς την Ελλάδα να τηρήσει τα συμφωνηθέντα του Μνημονίου (από την Α. Μέρκελ και τον Β. Σόιμπλε ως τον Φ. Ολάντ, το σοσιαλδημοκράτη πρόεδρο της Ευρωβουλής Μ. Σουλτς, τον ηγέτη του SPDZ. Γκάμπριελ και τον Πράσινο Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ) αποτελεί ένδειξη ότι φοβούνται όπως ο διάβολος το λιβάνι τις συστημικές επιπτώσεις μιας ελληνικής εξόδου στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
Δεν είναι πλέον κρυφό τι θα συμβεί. Εδώ και λίγες εβδομάδες το φωνάζουν πολιτικοί, οικονομολόγοι, τραπεζίτες και αναλυτές σε όλο τον κόσμο.
Η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BankofInternationalSettlements) επισήμανε ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Βρετανίας είχαν απαιτήσεις 1,2 τρισ. δολαρίων σε ομολόγα της Πορτογαλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Ιρλανδίας, τις οποίες θα έπρεπε να ξεχάσουν, σε περίπτωση ντόμινο ενός Grexit.
Η Société Générale εκτίμησε πως οι δανειακές και νομισματικές απώλειες σε περίπτωση διάλυσης της ευρωζώνης θα ανέλθουν σε 1,1 τρισ. δολάρια για τα τραπεζικά συστήματα Γερμανίας, Γαλλίας, Βρετανίας, ΗΠΑ, Σουηδίας, Ελβετίας, Δανίας, Αυστρίας και Βελγίου. Οι Βρετανοί αναγνώστες έχουν ακόμη μπροστά στα μάτια τους το πρωτοσέλιδο με τα… δώδεκα μηδενικά της «Guardian» με φόντο τις Καρυάτιδες. Αποτιμούσε σε 1 τρισ. δολάρια το κόστος μιας ελληνικής επιστροφής στη δραχμή, βάσει εκτιμήσεων της Τράπεζας της Αγγλίας.
Στο παιχνίδι των αστρονομικών αριθμών καταστροφής συμμετείχε και το οικονομικό ινστιτούτο του Μονάχου IfO, αποτιμώντας σε 1 τρισ. ευρώ τη βραχυπρόθεσμη ζημία μόνο για τη Γερμανία από τη διάλυση της ευρωζώνης.
Το ωστικό κύμα και το πυρηνικό νέφος από τη… σύντηξη των ευρωκερμάτων θα έφταναν ως τις όχθες του Ατλαντικού, τις στέπες της Σιβηρίας και τη θάλασσα της Κίνας.
Με τις εκλογές του Νοεμβρίου στην ατζέντα του, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα κάλεσε τους Ευρωπαίους να δώσουν λύση στο πρόβλημα –ουσιαστικά τη Γερμανία να κάνει υποχωρήσεις, αφού η Ελλάδα και οι άλλοι Νότιοι δεν μπορούν να ξεζουμιστούν άλλο.
Ακόμη, και οι πλέον άπιστοι Θωμάδες βεβαιώθηκαν για την κρισιμότητα της κατάστασης μετά τις αγωνιώδεις παρεμβάσεις Μόσχας και Πεκίνου. Το φιλικά διακείμενο στο Κρεμλίνο Κέντρο Στρατηγικών Μελετών συνέδεσε χωρίς περιστροφές την εξομάλυνση στην ευρωζώνη με την πολιτική επιβίωση του… πρόσφατα εκλεγέντος και θεωρητικά πανίσχυρου Βλαντίμιρ Πούτιν. Μια καθίζηση της αγοραστικής δύναμης των Ευρωπαίων θα εξαφανίσει τον καλύτερο πελάτη του ρωσικού πετρελαίου και φυσικού αερίου, στερώντας τη Μόσχα από ζωτικούς πόρους, που της επιτρέπουν να παίζει δυνατά στη διεθνή γεωπολιτική σκακιέρα. Πέραν αυτού, ο «τσάρος» του Κρεμλίνου είχε τάξει προεκλογικά γενναίες αυξήσεις στον κορμό της κρατικής γραφειοκρατίας και του στρατεύματος, οι οποίοι ίσως έπαυαν να τον υποστηρίζουν με θέρμη απέναντι σε ένα νέο κύμα διαδηλώσεων – υποκινούμενο ενδεχομένως από ΜΚΟ και «πολύχρωμα» κέντρα δημοκρατίας της Ουάσιγκτον.


Σήμα κινδύνου και από το Πεκίνο

Η εντυπωσιακότερη εξέλιξη της προηγούμενης εβδομάδας είναι ότι οι εφιάλτες της ύφεσης και της φυγής κεφαλαίων δεν διατυπώθηκαν φωναχτά μόνο από στελέχη της ευρύτερης πολιτικής εξουσίας και του τραπεζικού συστήματος της Ρωσίας (συγκεκριμένα τη μεγαλύτερη ρωσική τράπεζα ΟΑΟ Sberbank) αλλά και από την πλευρά του Πεκίνου.
Ο εκπρόσωπος της Κίνας στο ΔΝΤ Μουρταζά Σιγέντ μίλησε χωρίς περιστροφές για τον κίνδυνο μείωσης των κινεζικών εξαγωγών στην Ευρώπη σε περίπτωση κραχ της ΟΝΕ. Κάτι που θεωρητικά το Πεκίνο «είναι σε θέση να αντιμετωπίσει», αλλά στην πράξη ίσως αποδειχτεί τροχοπέδη στην αγωνιώδη προσπάθεια να διατηρήσει την υψηλή ανάπτυξη. Στην Ευρώπη κατευθύνεται το 18% των κινεζικών εξαγωγών, αλλά, σύμφωνα με το Βloomberg, τα οικονομικά μεγέθη της κινεζικής οικονομίας προκαλούν έτσι κι αλλιώς προβληματισμό. Η κινεζική μεταποίηση συρρικνώνεται για έβδομο συνεχή μήνα στο χειρότερο σερί από το ξεκίνημα της παγκόσμιας κρίσης, το 2008. Δεδομένου ότι η Κίνα κρατάει στα χέρια της ένα σημαντικό τμήμα του αμερικανικού χρέους, ύψους 3 τρισ. δολαρίων, αντιλαμβάνεται κανείς πως οι παγκόσμιες δυνάμεις είναι δεμένες σε ένα γαϊτανάκι τρόμου.





Παγιδευμένη στην αδιαλλαξία της η αλαζονική Γερμανία της Μέρκελ


Παγκόσμια κατακραυγή για τη λιτότητα που βυθίζει τις χώρες του Νότου. Πτώση του ευρώ από την πολιτική της Ανγκελα Μέρκελ

Τους κινδύνους παρατεταμένης ύφεσης στην ευρωζώνη, με επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία, επισήμανε και η τελευταία έκθεση του ΟΟΣΑ. Τις απέδωσε μάλιστα στις κραυγαλέες ανισορροπίες της περιφέρειας του κοινού νομίσματος, φωτογραφίζοντας ως υπεύθυνη τη Γερμανία και τους δορυφόρους της.
Για κακή της τύχη, επομένως, η καγκελάριος Μέρκελ κινδυνεύει -όχι άδικα- να φορτωθεί συλλήβδην το «μουντζούρη» της κρίσης. Από τα θύματά της στον ευρωπαϊκό Νότο ως τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα.
Ολο και περισσότεροι μιλούν για growthterity (συνδυασμός ανάπτυξης-λιτότητας, από το growth και austerity) και οι μόνοι που αντιδρούν είναι οι «ταλιμπάν» της γερμανικής κυβέρνησης Μέρκελ, Σόιμπλε, Ρέσλερ, μαζί με τους τραπεζίτες της ΕΚΤ και της Bundesbank, που επιμένουν στα Μνημόνια και στο Δημοσιονομικό Σύμφωνο με θρησκευτική ευλάβεια.
Η αλήθεια είναι πως το γερμανικό σύστημα εξουσίας έχει παγιδευτεί στον ιστό του. Οπως ορθά επισήμανε η Μέρκελ στον Ολάντ, για να αλλάξει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο πρέπει να μεταρρυθμιστεί το γερμανικό Σύνταγμα και να αλλάξουν μια ντουζίνα νόμοι, τους οποίους η Μέρκελ φτύνει ακόμη αίμα για να περάσει από την Μπούντεσταγκ.
Θα έλεγε κανείς πως η Νέμεση της γερμανικής αλαζονείας δεν είναι ούτε… ο Αλέξης Τσίπρας ούτε οι ψηφοφόροι που μαύρισαν τη Μέρκελ στη Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Είναι η βουτιά του ευρώ στο 1,25 δολάρια και η αξιοσημείωτη μείωση κερδών των γερμανικών επιχειρήσεων, λόγω της πτώσης της αγοραστικής δύναμης των ευρωπαϊκών νοικοκυριών, στην οποία οδήγησαν τα … γερμανικά προγράμματα λιτότητας. Για «δύσκολο 2012 και ακόμη δυσκολότερο 2013» έκανε λόγο ο διευθύνων σύμβουλος της μεγαλύτερης γερμανικής αλυσίδας λιανεμπορίου, MetroAG.
«Η Γερμανία δεν είναι πια το νησί της ευτυχίας στην ευρωζώνη. Οι ξένοιαστες μέρες πλησιάζουν στο τέρμα τους», δήλωσε στο Bloomberg ο οικονομολόγος του ασφαλιστικού κολοσσού ING, Kάρστεν Μπρέσκι. Μόλις είχε πληροφορηθεί πως η καταναλωτική ζήτηση στη χώρα του Ρήνου μειώθηκε 0,3% το πρώτο τρίμηνο του 2012 και ο κατασκευαστικός κλάδος συρρικνώθηκε 1,3%.
Το μεγαλύτερο ράπισμα όμως ήρθε από ένα κύριο άρθρο του αμερικανικού πρακτορείου, που καταγγέλλει τη Γερμανία ότι τα δήθεν πακέτα διάσωσης της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας αφορούσαν την ίδια και τις τράπεζές της. Την προειδοποιεί μάλιστα να μη βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ γιατί τα σκάγια θα γυρίσουν επάνω της!
«Για να αποφύγει το Βερολίνο μια τέτοια εξέλιξη πρέπει να κάνει όσα αρνείται ως τώρα. Δηλαδή, να επιτρέψει στην ΕΚΤ να ελαφρύνει το χρέος των κρατών της ευρωζώνης και να μεταβιβάσει πόρους στους αδύναμους κρίκους με τον ίδιο αυτοματισμό που τους «έσωσε» - δηλαδή που έσωσε τον εαυτό της».
Ουσιαστικά, το Bloomberg προτρέπει την Γερμανία να γυρίσει πίσω στα κράτη του Μνημονίου ένα μέρος από τα κέρδη που αποκόμισε σε βάρος τους, κατά τη διάρκεια της κρίσης! Βέβαια, το να εξηγήσει η Μέρκελ κάτι τέτοιο στους ψηφοφόρους της ισοδυναμεί με αυτοχειρία, καθώς θα παραδεχόταν ότι τα λεφτά τους δεν πήγαν στους «τεμπέληδες» του Νότου, αλλά στους χρυσοκάνθαρους του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Φρανκφούρτης.
Επιπροσθέτως, η Μέρκελ πληρώνει την αστόχαστη απόφασή της να εμπλέξει το ΔΝΤ στα ευρωπαϊκά πράγματα, αρχής γενομένης από την Ελλάδα. Ως μέλος της Τρόικας -και κατά βάση εκπρόσωπος των αμερικανικών συμφερόντων- η κ. Λαγκάρντ του ΔΝΤ πίεσε τους Ευρωπαίους - ουσιαστικά τη Γερμανία- να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη, αντί να πετάξουν την Ελλάδα από το ευρώ και να τινάξουν στον αέρα την παγκόσμια οικονομία.
Το συμπέρασμα είναι πως το κλειδί κι αυτής της παγκόσμιας κρίσης το κρατάει η Γερμανία. Το γεγονός ότι ηττήθηκε στις προηγούμενες συρράξεις λόγω της επιθετικότητάς της μπορεί να σημαίνει πολλά, μπορεί και τίποτα…


http://www.fimotro.blogspot.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...