Γράφει ο Όμηρος Γ. ΦωτιάδηςΣτις 20/09/2006, στο πρόγραμμα του BBC Newsnight , παρουσιάστηκε ένας πρώην Ισραηλινός στρατιωτικός, ο οποίος δήλωσε ότι συμμετείχε, από το 2004, σε πρόγραμμα στρατιωτικής εκπαίδευσης Κούρδων στην πόλη Αρμπίλ (Arbil), του βόρειου Ιράκ.
Στην εκπομπή του BBC Newsnight επίσης αναφέρθηκε, ότι η Ισραηλινή εταιρεία ασφάλειας Interop και δυο θυγατρικές της, οι Kudo και Colosiam, ήταν μεταξύ των εταιρειών που εξόπλιζαν με συστήματα ασφαλείας το υπό κατασκευή αεροδρόμιο του Αρμπίλ.
Πληροφορίες που αναφέρονται στον Τουρκικό Τύπο τους τελευταίους μήνες, φέρουν τον πρώην αρχηγό της Ισραηλινής MOSSAD , Ντάνι Γίατομ (Dany Yatom), να βρίσκεται σε...στενή, μυστική συνεργασία με τους Κούρδους του Β. Ιράκ, για την εκπαίδευση Κουρδικών δυνάμεων, σε στρατόπεδο στο Β. Ιράκ, με την κωδική ονομασία «Ζ». Ο Ντάνι Γίατομ είναι από τους ιδρυτές της Interop και πρόεδρος της εταιρίας έως και το 2003. Κατά την περίοδο 2004-5, οι εταιρίες Interop και Kudo, διευθύνονταν από έναν πρώην Ισραηλινό της αντιτρομοκρατικής ομάδας, τον Σλόμι Μίκαελ (Shlomi Michaels).
Τον Ιούλιο του 2006 το επίσημο περιοδικό των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, “Armed Forces Journal ”, παρουσίασε χάρτη της Μέσης Ανατολής, με νέα προτεινόμενα σύνορα τα οποία αλλάζουν δραματικά τον χάρτη όλης της περιοχής. Τον χάρτη συνέταξε ο απόστρατος Συνταγματάρχης της DIA, Ralph Peters, περιγράφοντας το Κουρδικό Κράτος να περιλαμβάνει ολόκληρη την Ν/Α και Ανατολική Τουρκία, συνορεύοντας με την Γεωργία και την Αρμενία, όπως και μεγάλα τμήματα της Συρίας και του Ιράν.
Η Τουρκική αντιπολίτευση αντέδρασε άμεσα, ζητώντας την παρέμβαση του πρωθυπουργού Ρεσεπ Ταγίπ Ερντογκάν (Recep Tayyip Erdoğan). Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 15/09/2006, κρίση ξέσπασε στις σχέσεις Άγκυρας και Ουάσινγκτον, όταν στην διάρκεια σεμιναρίου του ΝΑΤΟ στην Ρώμη, Αμερικανός Συνταγματάρχης παρουσίασε τον χάρτη του Ralph Peters, με αποτέλεσμα την αποχώρηση των Τούρκων αξιωματικών από την αίθουσα. Η Τουρκία ζήτησε εξηγήσεις από τις ΗΠΑ, οι οποίες δήλωσαν ότι: «… κατανοούν τις Τουρκικές ανησυχίες, όμως εξετάζουν κάθε σενάριο στο πλαίσιο ακαδημαϊκών εργασιών».
Σφοδρές αντιδράσεις υπήρξαν εκ μέρους της Τουρκίας και στην πρόσφατη δημοσίευση της έκθεσης με τίτλο « Κούρδοι μετά τον Σαντάμ» του Κέντρου Μελετών του Κογκρέσου των ΗΠΑ, την οποία συνοδεύει χάρτης που φέρει την Τουρκία διαμελισμένη και σκιαγραφεί το Κουρδικό κράτος. Την σημαντική αυτή έκθεση μας παρουσίασε στην Ελλάδα, ο Σάββας Καλεντερίδης.
Ο «ΆΠΟ» ΚΑΙ Η MOSSAD
Ο πρώην Τούρκος πρωθυπουργός, Μπουλέν Ετζεβίτ (Bülent Ecevit), λίγους μήνες πριν πεθάνει, ομολόγησε ότι «ποτέ δεν κατάλαβε γιατί του παρέδωσαν πακέτο τον Οτσαλάν (Abdullah Öcalan)!» Υποστήριξε πως ξένες μυστικές υπηρεσίες είχαν αναλάβει το έργο απαγωγής του Κούρδου ηγέτη και τον παρέδωσαν στις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες τον παρέλαβαν, από το Ναϊρόμπι.
Δημοσιεύματα του Τουρκικού και του Διεθνούς Τύπου, με ποίο πρόσφατο, πριν λίγους μήνες, την Τουρκική επιθεώρηση «Αϊντιλίκ» (Aydinlik Newspaper), έγραψαν ότι η Ισραηλινή MOSSAD απήγαγε τον Α. Οτσαλάν και τον παρέδωσαν στην Τουρκική ΜΙΤ . Οι Ισραηλινοί έτσι εξασφάλισαν σοβαρά ανταλλάγματα από την Τουρκία, και παράλληλα προκάλεσαν τεράστιο πρόβλημα στην Τουρκία, η οποία δεν γνώριζε, ούτε είχε σχεδιάσει τι θα έκανε σε περίπτωση σύλληψης του «Άπο»!
Η «Αϊντιλίκ» υποστηρίζει ότι οι Ισραηλινοί γνώριζαν για την μελλοντική επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ και το κυρίαρχο ρόλο που θα διαδραμάτιζαν οι Κούρδοι του Ιράκ, στα σχέδια για την περιοχή. Ο Α. Οτσαλάν αποτελούσε σοβαρό εμπόδιο για τα Ισραηλινά σχέδια, καθώς δεν ήταν υπό τον έλεγχο τους, και προβάλλονταν ως ο μελλοντικός ηγέτης όλων των Κούρδων της περιοχής.
Τον Σεπτέμβριο του 2003, το τουρκικό εβδομαδιαίο περιοδικό «Aksyon» κάνει λόγο για μυστική συνεργασία του Κούρδου ηγέτη Μασούντ Μπαρζανί (Massoud Barzani) με τους Ισραηλινούς, από την δεκαετία του ’60!
H ΜΙΤ, Η JΙΤΕΜ, ΚΑΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΜΑΝΟΙ ΤΟΥ Β. ΙΡΑΚ
Οι Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ΜΙΤ και JITEM , από την δεκαετία του ’70 είχαν δημιουργήσει ισχυρά δίκτυα πρακτόρων τους στο Βόρειο Ιράκ, μέσα από τον Τουρκομανικό πληθυσμό, με σκοπό την υπονόμευση της προοπτικής δημιουργίας ενιαίου κουρδικού πολιτικού φορέα και την αποδυνάμωση των προσπαθειών για αυτονομία των Κούρδων του Β. Ιράκ.
Οι Τούρκοι δημιούργησαν μια μυστική υπηρεσία (αποτελούμενη από Τουρκομάνους), μέσα στο βόρειο Ιράκ με την επωνυμία I.T.C.
Επίσης, Τουρκομάνοι εκπαιδεύτηκαν από το Τμήμα Ειδικού Πολέμου του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου, πλησίον της πόλεως Αρμπίλ (Arbil), του Β. Ιράκ, στην κωμόπολη
Αλτίν Κιοπρού (Altinkopru: τα αρχαία Άρβηλα), δημιουργώντας ένοπλα τμήματα οργανωμένα, υπό την διοίκηση της αποκαλούμενης «Τουρκομενική Ομάδα Ασφαλείας» με τα διακριτικά TGD .
Οι Τουρκικές υπηρεσίες, μετά την εισβολή των ΗΠΑ, χρησιμοποίησαν ως προκάλυμμα της υπονομευτικής και ανατρεπτικής μυστικής τους δράσης, την Ερυθρά Ημισέληνο και διάφορες εταιρείες, κυρίως κατασκευαστικές.
Κύρια κέντρα δράσης της ΜΙΤ και της JITEM, ήταν κυρίως οι περιοχές Ζάχο, Μπεντιχάν, Ντοχούκ και Νατζέφ .
Από τον Ιούνιο του 2003, Αμερικανοί της CIA σε συνεργασία με Κούρδους ξεκίνησαν την εξάρθρωση των κατασκοπευτικών και ανατρεπτικών δικτύων της Τουρκίας στο Β. Ιράκ.
Αποκορύφωμα της κοινής δράσης Κούρδων και Αμερικανών, ήταν η σύλληψη στις 4 Ιουλίου 2003, 11 ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων της Τουρκίας, στην περιοχή της Σουλεϋμανιγιέ (Suleimaniya), οι οποίοι προετοίμαζαν την δολοφονία του στρατιωτικού ηγέτη του ΡΚΚ, Τζεμίλ Μπαγίκ (Cemil Bayik) και του Κούρδου εκλεγμένου διοικητή της πόλης Κιρκούκ (Kirkuk), Αμπντουλ Ραχμάν Μουσταφά (Abdul Rahman Mustafa).
Οι 11 Τούρκοι υπέστησαν διαπόμπευση και ταπεινωτική μεταχείριση από τους Αμερικανούς, οι οποίοι τους μετέφεραν στην Βαγδάτη, δεμένους πισθάγκωνα και με κουκούλες, μπροστά στα διεθνή τηλεοπτικά συνεργεία.
Χρειάστηκε η επικοινωνία του Τ. Ερντογκάν με τον G. Bush, για να απελευθερωθούν μετά από λίγες μέρες οι Τούρκοι πράκτορες.
Η υπόθεση αυτή γυρίστηκε κινηματογραφική ταινία στην Τουρκία, με τίτλο «Η Κοιλάδα των Λύκων - Ιράκ» (“Valley of the Wolves Iraq”). Την πρώτη εβδομάδα προβολής της ταινίας, πωλήθηκαν πάνω από 2.5 εκατομμύρια εισιτήρια. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Serdar Akar, είναι γνωστός για τις σχέσεις του με την Τουρκική ΜΙΤ.
Το θέμα της ταινίας πήρε μεγάλες διεθνείς διαστάσεις και προκάλεσε τις σφοδρές αντιδράσεις του Αμερικανικού Πενταγώνου.
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2003, μέλη της Τουρκομανικής TGD και άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων της Τουρκίας συνελήφθησαν και πάλι, κοντά στο Αρμπίλ και απελάθηκαν στην Τουρκία. Στις αρχές Οκτωβρίου του 2003, ακολούθησαν μαζικές συλλήψεις Τουρκομάνων των ITC και TGD, καθώς και Κούρδων συνεργατών της ΜΙΤ, σε μια τεράστια επιχείρηση αντικατασκοπίας, σε όλο το Β. Ιράκ.
Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ο Ιμάμης της συνοικίας Μιτζέμι (Mizemi) του Ζάχο, Mele Yeyas Ahmed, και ο Mele Idris Seyid Ali, ιμάμης του μεγάλου τζαμιού του Ζάχο. Αρκετοί μουλάδες συνελήφθησαν, ενώ στο Ντοχούκ συνελήφθησαν άλλοι 11 Τούρκοι Στρατιωτικοί και οι διοικητές τους, αξιωματικοί της ΜΙΤ, Emit Kucer και Kasim Xeri.
Στο Ζάχο και πάλι τις επόμενες ημέρες, μόλις 6 χιλιόμετρα από την πόλη, στις αποθήκες ενός γκαράζ με την επωνυμία Loji, κατασχέθηκαν μεγάλες ποσότητες όπλων και εκρηκτικών, τα οποία προορίζονταν για τα μέλη των ITC και TGD, στις πόλεις Μοσούλη και Κιρκούκ (Mosul και Kirkuk). Στην ίδια περιοχή συνελήφθησαν όλα τα ηγετικά στελέχη μιας άλλης Τουρκομανικής οργάνωσης με την επωνυμία «Εθνικό Τουρκομανικό Μέτωπο».
Μέσα σε 6 μήνες, Αμερικανοί και Κούρδοι, εξάρθρωσαν σχεδόν όλα τα δίκτυα των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στο Β. Ιράκ.
Κύριος στόχος της Τουρκίας, εκτός από την αναστολή δημιουργίας Κουρδικού κράτους, αποτελεί η συμμετοχή της στα κέρδη από τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου του Κιρκούκ και της Μοσούλης στο Β. Ιράκ.
Οι Τουρκομάνοι διαπραγματεύονται για λογαριασμό της Τουρκίας, ζητώντας το 25% από τα μελλοντικά κέρδη, ενώ αμφισβητούν το καθεστώς του Κιρκούκ το οποίο είναι υπό Κουρδικό έλεγχο.
Το καθεστώς του Κιρκούκ θα καθοριστεί από τα αποτελέσματα δημοψηφίσματος που θα γίνει εντός του 2009 και θεωρείται βέβαιο, ότι θα συμπεριληφθεί εντός της Κουρδικής διοίκησης του Β. Ιράκ. Οι Τούρκοι προσπαθούν να μεταφέρουν από τις αρχές του 2004, Τουρκομάνους προς το Κιρκούκ, για να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, τους οποίους όμως οι Κούρδοι προωθούν νοτιότερα, βάση σχεδίου, θέλοντας να δημιουργήσουν μια ζώνη, με Τουρκομάνους κατοίκους στα όρια Ιράκ και Β. Ιράκ – Κουρδιστάν. Δηλαδή να διαχωριστούν από τους Ιρακινούς Άραβες και να μεσολαβή μεταξύ τους, μια ζώνη από τα σύνορα της Συρίας μέχρι το Ιράν, αποτελούμενη από Τουρκομάνους. Τα 2.5 περίπου εκατομμύρια των Τουρκομάνων του Β. Ιράκ, έχουν γίνει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης τόσο των Τούρκων, όσο και των Κούρδων και των ΗΠΑ.
ΤΟ «ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ» ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΙ
Ο Κουρδικός παράγοντας στην ευρύτερη περιοχή, έχει αναδειχθεί σε ρυθμιστικό γεωστρατηγικό στοιχείο, ο οποίος και θα καθορίσει τα τεκταινόμενα και τις γεωπολιτικές εξελίξεις σε όλη την περιφέρεια και την Μέση Ανατολή.
Τα 6 εκατομμύρια Κούρδων του Β. Ιράκ, ήδη λειτουργούν υπό συνθήκες ενός νέου κράτους. Το μόνο που απέμεινε είναι η ανακήρυξη του.
Οι παρενέργειες μιας τέτοιας προοπτικής τεράστιες, καθώς στην Ν/Α Τουρκία ζουν πάνω από 14 εκατομμύρια Κούρδοι, ενώ οι Κούρδοι της Συρίας, και του Ιράν ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια. Οι συγκεντρώσεις των Κουρδικών πληθυσμών σχηματοποιούνται μέσα σε γεωγραφική ενότητα. Η πληθυσμιακή ομοιογένεια των περιοχών τους, η συνέχεια τους, απο την Συρία – Β. Ιράκ – Τουρκία – Ιράν, δίνουν την μελλοντική προοπτική της δημιουργίας ενός μεγάλου Κουρδικού Κράτους, με συντριπτική ομοιογένεια (εθνική, φυλετική και θρησκευτική) και πληθυσμό άνω των 25 εκατομμυρίων, χωρίς να συμπεριληφθούν τα υπόλοιπα 7 εκατομμύρια Κούρδων, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στην Τουρκία.
Η περιοχή ολόκληρης της Ν/Α Τουρκίας, έχει γίνει στόχος των Ισραηλινών, από την δεκαετία του ’80. Δημιουργώντας μικτές Τουρκοϊσραηλινές εταιρίες, με Τουρκοεβραίους, οι Ισραηλινοί, σταθερά, έχουν επενδύσει στην περιοχή πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια, στους τομείς των τηλεπικοινωνιών, βιομηχανίας, βιοτεχνολογίας, αγροτικής καλλιέργειας, βιομηχανική παραγωγή γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων κλπ., κυρίως όμως η σοβαρή δραστηριότητα επικεντρώνεται στον κατασκευαστικό τομέα. Σύμφωνα με την Τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» (Hürriyet, 22/10/2000) 14 μικτές τουρκοϊσραηλινές εταιρίες, δραστηριοποιούνται με συνολικό εργατικό δυναμικό, 4.500 ανθρώπους και οι επενδύσεις τους, φτάνουν το ύψος των 650 εκατομμυρίων δολαρίων.
Μια από τις μεγαλύτερες μεικτές εταιρίες, η «CLAL Grubu», μόνο το 1999 είχε 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια τζίρο, απασχολώντας 17 χιλιάδες άτομα προσωπικό. Οι μεγάλες Ισραηλινές εταιρίες με δράση στην Ν/Α Τουρκία είναι, η Baser Holding, Banana, Old Navy, May Company, Jones of NY, και άλλες.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2004, διέρρευσε στα Τουρκικά περιοδικά, NOKTA και AYDILIK, μυστική αναφορά του Ισραηλινού αξιωματούχου της MOSSAD, Αμπραχάμ Τιλμέν, όπου περιγράφεται η αγορά μιας τεράστιας έκτασης 450 χιλιάδων στρεμμάτων στην περιοχή Ούρφας (Urfa) στην Ν/Α Τουρκία, για λογαριασμό του Ισραήλ. Επίσης γίνεται αναφορά για την κατοχή 75,358 τετραγωνικών χιλιομέτρων στις περιοχές των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη και αναλόγου μεγέθους εκτάσεις στις επαρχίες, Αντιγιαμάν , Μπατμάν, Ντιγιαρμπακίρ, Γκαζιαντέπ, Κίλις, Μαρντίν, Σιϊρτ, και Σιρνάκ.
Την ίδια περίοδο το περιοδικό «Αϊντινλικ» (Aydinlik) επιβεβαιώνει την ανοικοδόμηση Ισραηλινού πολιτιστικού κέντρου, Συναγωγής και βοηθητικών χώρων, στην επαρχία της Ούρφα, σε έκταση 186 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ισραηλινός πράκτορας, αναφέρει στην έκθεση του, μυστική συμφωνία του Τ. Ερντογκάν με τους Ισραηλινούς, για την εγκατάσταση του Ισραήλ στην περιοχή. Ο Δήμαρχος της Ούρφα, Αχμέτ Μπαχτσιβάν (Ahmet Bahcivan), από τον Μάρτιο του 2004, που ανέλαβε καθήκοντα, πουλάει συνεχώς τεράστιες δημόσιες εκτάσεις στους Ισραηλινούς. Σημειώνεται ότι είναι στενός φίλος του Τ. Ερντογκάν. Ο προηγούμενος Δήμαρχος της Ούρφα είχε καταγγείλει πολλές φορές δημόσια, τις δραστηριότητες Ισραηλινών αποστολών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στην περιοχή, ότι υπονομεύουν την Τουρκική κυριαρχία.
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ GAP
Το θέμα ήρθε και στην Τουρκική Βουλή με πρωτοβουλίες του Βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος της περιοχής Ούρφα, Βεντάτ Μελίκ (Vedat Melik), και του ανεξάρτητου Βουλευτή του Μαρντίν, Μουχαρέμ Ντογάν (Muharrem Doğan).
Οι δυο Βουλευτές είναι πολύ αποκαλυπτικοί στις επερωτήσεις τους, καθώς κάνουν λόγο για το κολοσσιαίο πρόγραμμα ανάπτυξης της Ν/Α Τουρκίας, με την γνωστή ονομασία GAP , το οποίο παρουσιάζουν ως Ισραηλινής έμπνευσης, για τον έλεγχο των υδάτων των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, και κατ’ επέκταση τον έλεγχο των υδάτων στην Μέση Ανατολή. Παράλληλα, παρουσιάζουν πλήθος στοιχεία στα οποία φαίνεται πως τεράστιες περιοχές της Ν/Α Τουρκίας βρίσκονται σε Ισραηλινά χέρια.
Στα μέσα Αυγούστου του 2004, ο αδελφός του Κούρδου Ηγέτη Α. Οτσαλάν, Οσμαν Οτσαλάν (Osman Öcalan), δήλωνε υπέρ της Αμερικανικής παρέμβασης στο Ιράκ. Λίγες μέρες αργότερα (10/09/2004) η Γερμανική εφημερίδα “Der Tagesspiegel” ανέφερε ότι ο Ο. Οτσαλάν, διατηρεί άριστες σχέσεις με τους Ισραηλινούς. Από την έναρξη του αγώνα των Κούρδων στην Ν/Α Τουρκία, ο Τουρκικός Στρατός, έχει ισοπεδώσει πάνω από 4.500 Κουρδικά χωρία και έχει εκτοπίσει εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους προς άλλες περιοχές. Τουλάχιστον τα μισά από τα ισοπεδωμένα αυτά χωρία, πωλήθηκαν με διαφόρους τρόπους στους Ισραηλινούς. Οι πληροφορίες αυτές είδαν το φως της δημοσιότητας το 1994… μετά από 12 χρόνια θεωρείται βέβαιο, ότι πέρασαν υπό Ισραηλινή ιδιοκτησία, πολλά περισσότερα χωρία και εκτάσεις.
Από τον Αύγουστο του 2004, λειτουργεί στην Βαγδάτη το «Ισραηλινό Κέντρο Ερευνών Μέσης Ανατολής» με προσωπικό πάνω από 400 άτομα. Το κέντρο αυτό είναι το καλυμμένο μυστικό Αρχηγείο της Ισραηλινής MOSSAD, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της Τουρκικής εφημερίδας «Γενί Σαφάκ» (Yeni Şafak).
Από τις αρχές του 2005, οι Ισραηλινοί, μέσω πολυσχιδών και πολυειδών δραστηριοτήτων, κυρίως στο Β. Ιράκ, έχουν αγοράσει ολόκληρα τετράγωνα και τεράστιες εκτάσεις, στις Κουρδικές πόλεις Κιρκούκ, Μοσούλη, Αρμπίλ και Σουλεϊμανίγια. Αποκορύφωμα και επιβεβαίωση όλων των πληροφοριών, ήταν οι δηλώσεις στις 3 Ιουλίου του 2004, του ίδιου του Αριέλ Σαρόν (Ariel Sharon), ότι οι σχέσεις του Ισραήλ με τους Κούρδους ηγέτες, Τζελάλ Ταλαμπανί και Μασούντ Μπαρζανί, είναι άριστες και προωθούνται στρατηγικές συνεργασίες για το μέλλον.
Από της 22 Ιουνίου του 2004, οι Τουρκικές εφημερίδες, Μιλίετ , Χουριέτ, Σαμπάχ και Ράντικαλ, ξεκίνησαν μια άνευ προηγουμένου δημοσίευση στοιχείων, στα οποία καταδείκνυαν, ότι το Ισραήλ χρησιμοποιεί τους Κούρδους στο Ιράκ και την Τουρκία, για να προωθήσει τα συμφέροντα του και παρουσιάζει τις Ισραηλινές διεισδύσεις, ως «Ισραηλινή εγκατάσταση» στις περιοχές.
Το Ισραήλ, από το 1999, μετέχει ενεργά στα προγράμματα γεωργικών εφαρμογών και υδροδότησης της GAP για την Ν/Α Τουρκία.
Τον Ιανουάριο του 2004, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας, σε μυστική του έκθεση, έκανε λόγο για μεγάλες αλλαγές στο ζήτημα των ενεργειακών αγωγών, τονίζοντας ότι η επαναλειτουργία του αποκαλούμενου «Υπέρισραηλινού Αγωγού» (Trans Israel Pipeline - TIP) Κιρκούκ –Χάιφας, θα πλήξει καίρια τα Τουρκικά συμφέροντα. Την ίδια περίοδο επανειλημμένα σαμποτάζ έγιναν στον αγωγό Κιρκούκ – Γιουμουρταλίκ της Τουρκίας, ο οποίος ουσιαστικά κατέστη ανενεργός πλέον, γκρεμίζοντας τις προθέσεις των Τούρκων, για συμμετοχή τους στις δραστηριότητες και τα κέρδη των Ιρακινών πετρελαίων.
Ο Ισραηλινός αγωγός ΤΙΡ κατασκευάστηκε το 1968, με δυναμικότητα 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως, και καταλήγει μέσω άλλων αγωγών στο Ισραηλινό λιμάνι του Εϊλάτ (Eilat), στην Ερυθρά Θάλασσα, και του Ασκαλόν (Askalon) στην Μεσόγειο. Ο αγωγός αυτός είχε σταματήσει να λειτουργεί, μετά την Ισλαμική επανάσταση στο Ιράν.
Στις 05/08/2006, ο Τ. Ερντογκάν εγκαινίασε το φράγμα Ιλίσου του Ποταμού Τίγρη, μόλις 45 χιλιόμετρα από την Συρία και ένα τεράστιο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, στα πλαίσια του φιλόδοξου προγράμματος, GAP, ύψους 1,9 δισεκατομμύρια δολαρίων, κάτι που προκάλεσε τις αντιδράσεις του Αραβικού Συνδέσμου, ο οποίος έκανε λόγο για μεγάλους μελλοντικούς κινδύνους για την Μέση Ανατολή, από το πρόγραμμα GAP, το οποίο ουσιαστικά θα ελέγχει την διαχείριση των υδάτων του Τίγρη και του Ευφράτη, των μοναδικών πηγών υδροδότησης ολόκληρης της περιοχής.
ΣΧΕΔΙΑ «ΝΕΟ ΙΣΡΑΗΛ» ΚΑΙ «ΓΙΑΧΟΥΝΤΙ ΟΥΡΦΑ»
Διπλωματικές εκτιμήσεις θεωρούν βέβαιο, ότι με την αποχώρηση των δυνάμεων των ΗΠΑ από το Ιράκ, θα υπάρξει ταυτόχρονη ανακήρυξη ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους στο Β. Ιράκ..
Υποθέσεις εργασίας, διεθνών Ινστιτούτων και μελέτες τους, φέρουν την δημιουργία ενός ανεξάρτητου Μεγάλου Κουρδικού Κράτους, το οποίο θα ελέγχει τα ύδατα της Μέσης Ανατολής, δηλαδή τον Τίγρη και τον Ευφράτη και θα αντικαταστήσει τον περιφερειακό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Η προοπτική αυτή ανησυχεί σοβαρά, κυρίως το Στρατιωτικό κατεστημένο της Τουρκίας, μεγάλο μέρος, του οποίο όμως, ελέγχεται από τους Ισραηλινούς.
Ένας μελλοντικός διαμελισμός της Τουρκίας, υπέρ ενός Κουρδικού Κράτους υπό την απόλυτη επιρροή των ΗΠΑ και του Ισραήλ, θα έδινε τον πλήρη έλεγχο των υδάτων (αλλά και των πετρελαίων του Ιράκ) της Μέσης Ανατολής, με σοβαρές επιπτώσεις, για τον γεωπολιτικό χάρτη ολόκληρης της περιοχής και της Κεντρικής Ασίας.
Μένει να δούμε να επαληθεύονται οι πληροφορίες του τέως Δημάρχου της Ούρφα, ο οποίος δήλωσε απερχόμενος, τον Μάρτιο του 2004, ότι η πρωτεύουσα της περιοχής Ούρφα, η πόλη «Σανλιούρφα» (Sanliurfa) θα μετονομαστεί μέχρι το 2010 σε «Γιαχουντί Ούρφα» (Yahudi Urfa) δηλαδή Ιουδαϊκή Ούρφα, με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για το μέλλον της περιοχής.
ΠΗΓΕΣ:
1. Πληροφορίες για την εκπομπή του BBC Newsnight
2. MOSSAD: Israel’s Central Institute for Coordination and the Central Institute for Intelligence and Security
3. Peters, Ralph, “Blood borders, How a better Middle East would look”, Armed Forces Journal
4. MIT: Turkish National Intelligence Organization
5. JITEM: Turkish Gendarme Intelligence Special Operation Team
6. Ι.Τ.C.: Iraqi Turcoman Front - Türkmen Intelligence Agency
7. TGD: Turcoman Security Agency
8. Zakho, Behdinan, Dohuk, and Najaf
9. Adiyaman, Batman, Diyarbakır, Gaziantep, Kilis, Mardin, Siirt, and Şırnak.
The GAP project
10. Τουρκικές εφημερίδες:
- Milliyet
- Hürriyet
- Sabah
- Radical
11. Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας (The Turkish National Security Council)
12. Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ (U.S. Department of Defense)
13. Η ομάδα του Τζέϊμς Μπέϊκερ είναι το Iraq Study Group (ISG).
Περισσότερες πληροφορίες: http://www.usip.org/isg/
14 Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ (US State Department): http://www.state.gov/
http://logioshermes.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου