Ο γάμος στην Αρχαία Ελλάδα ήταν ένας από τους κυριότερου θεσμούς που σηματοδοτούσε την κοινωνική καταξίωση και την ευκαιρία να δηλώσουν τον σεβασμό και την υποταγή τους στους θεούς του Ολύμπου. Μερικά έθιμα κρατάνε μέχρι και σήμερα, πολλά από αυτά όμως έχουν χαθεί. Στα αρχαία χρόνια, στην Ελλάδα, ο πατέρας της νύφης ήταν αυτός που αποφάσιζε τον γάμο της κόρης του και φρόντιζε για την προίκα που θα έδινε η κοπέλα στον γαμπρό. Για την ακρίβεια το κορίτσι δεν είχε δικαίωμα επιλογής ενώ η κατάλληλη ηλικία γάμου θεωρούνταν τα 15 χρόνια. Συχνά δε, ο γαμπρός ήταν ένας μακρινός συγγενής, μεγαλύτερος σε ηλικία περίπου 12-14 χρόνων λόγο του ότι πίστευαν πως μια τέτοια διαφορά ηλικίας ήταν ιδανική .
Την ημέρα του γάμου, η νύφη συνοδευόταν από το σπίτι της μέχρι την εκκλησία με λαμπαδηφορία, ενώ μετά το τέλος της τελετής και της γιορτής, οι συγγενείς συνόδευαν στο ζευγάρι μέχρι την κρεβατοκάμαρα με τραγούδια και χορούς. Το νυφικό της κοπέλας ήταν συνήθως ένας απλός χιτώνας σε λευκό χρώμα το οποίο συμβόλιζε τη χαρά, ενώ στο πίσω μέρος του νυφικού υπήρχε ένας πολύ σφιχτός κόμπος, τον οποίο ο γαμπρός έλυνε κατά τη διάρκεια της τελετής. Εκείνο που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι ο γάμος σαν τελετή δεν είχε θρησκευτικό χαρακτήρα και γι΄ αυτό το λόγο η ένωση του άνδρα και της γυναίκας δεν γινόταν σε ναό αλλά στην οικία της νύφης.
- Ο γάμος στην Αθήνα:
Ο γάμος στην Αθήνα πραγματοποιούνταν συνήθως το μήναΓαμηλιώνα (δηλαδή από τα μέσα Ιανουαρίου έως τα μέσα Φεβρουαρίου), μόνο όταν είχε πανσέληνο και οι τελετές χωριζόταν σε τρία κυρίως μέρη: τα Προτέλεια ή Προαύλια ή Προγάμια, τον κυρίως γάμο και τα Επαύλια. ο γάμος ήταν υποχρεωτικός από το νόμο. οι άγαμοι στερούνταν κάθε είδους τιμής και φροντίδας από τους νεότερους ενώ τους αφαιρούνταν τα πολιτικά τους δικαιώματα προκειμένου να νυμφευτούν και να προσφέρουν απογόνους. Κατά την πρώτη μέρα του γάμου, που διαρκούσε τρεις μέρες, ο πατέρας της νύφης έκανε τις καθιερωμένες προσφορές στους θεούς, η νύφη πρόσφερε τα παιδικά της παιχνίδια στην θεά Άρτεμη για να δείξει συμβολικά την αποκοπή από την προηγούμενη ζωή της και οι μελλόνυμφοι λούζονταν με νερόπου έφερναν με ειδικό αγγείο από μια ιερή πηγή, την Καλλιρρόη. Τη δεύτερη μέρα γινόταν το γαμήλιο γεύμα από τον πατέρα της νύφης και η ίδια πάνω σε άμαξα πήγαινε στο νέο της σπίτι. Την τρίτη μέρα η νύφη δεχόταν τα γαμήλια δώρα στο σπίτι της. Οι γάμοι ήταν πάντα αφιερωμένοι στην θεά Ήρα, την προστάτιδα του θεσμού του γάμου.
- Ο γάμος στη Σπάρτη:
Στη Σπάρτη, όπως και σε αρκετές ελληνικές πόλεις, ο γάμος ήταν υποχρεωτικός από το νόμο. Είχε καθιερωθεί μάλιστα και γιορτή κατά την οποία οι άγαμοι χλευάζονταν από το συγκεντρωμένο πλήθος. Οι γυναίκες στη Σπάρτη ήταν πολύ ποιο ελεύθερες σε σχέση με την Αθήνας όχι μόνο έβγαιναν ελεύθερα από τα σπίτια τους αλλά γυμνάζονταν στα στάδια και τις παλαίστρες μαζί με τους άνδρες. στη Σπάρτη μόνο ο έχων γεννήσει άρρεν μπορούσε να αποκαλείται “αθάνατος” αφού το αγόρι θα συνέχιζε το ένδοξο όνομα παίρνοντας τη θέση του πατέρα στο πεδίο της μάχης υπερασπιζόμενο την ασφάλεια της πατρίδας.
Πηγή― nyfikomou.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου