Το μελισσόχορτο είναι πολυετές φυτό, αυτοφυές στην Ελλάδα και συγγενεύει με το δυόσμο και τη μέντα. Είναι γνωστό και ως μελισσοβότανο. Ονομάστηκε έτσι από την ιδιαίτερη αγάπη που του έχουν οι μέλισσες, λόγω της υψηλής περιεκτικότητας των άνθεών του σε νέκταρ. Στην αρχαιότητα θεωρείτο το ελιξίριο της νεότητας και το χρησιμοποιούσαν αλχημιστές και ιερείς για ανάλογα σκευάσματα.
Ήταν αφιερωμένο στη θεά Άρτεμις.Οι αρωματικές και φαρμακευτικές του ιδιότητες ήταν γνωστές από την αρχαιότητα, όπως μας πληροφορούν ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης, ο οποίος το χρησιμοποιούσε ως φάρμακο για το δάγκωμα του σκορπιού και ως εμμηναγωγό.Οι Ευρωπαίες, κατά το μεσαίωνα, γέμιζαν φυλαχτά με μελισσόχορτο και τα έφεραν πάνω τους ως ερωτικά γούρια.Οι Καρμελίτες καλόγεροι το χρησιμοποιούσαν από το 1611, για την παρασκευή του αλκοολούχου ποτού «το ύδωρ μελισσόχορτου» (eau de melisse des Carmes).
To Μελισσοχορτο φαίνεται να είναι ένα βοτανο με πάρα πολλές χρήσεις - κλινικές μελέτες εντοπίζουν όλο και περισσότερες ιδιότητες του. Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεια το Μελισσόχορτο χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού συστήματος καθώς και στην αποφυγή ανάπτυξης έλκους. Το Μελισσοχορτο είναι αγχολυτικό (παρουσιάζει αντικαταθλιπτική δράση) και ήπια ηρεμιστικό. Η κατανάλωση του βοηθάει στην αντιμετώπιση του άγχους και της υπερέντασης, ενώ ταυτόχρονα είναι αποτελεσματικό σε περιπτώσεις αϋπνίας.Κλινικές μελέτες έδειξαν πως η δράση του αυτή οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στοροσμαρινικό οξύ (rosmarinic acid) που περιέχει το βοτανο (και όχι στα αιθέρια έλαια όπως υποστηρίζουν αρκετοί). Πρόσφατη συστηματική έρευνα σε φοιτητές έδειξε πως η κατανάλωση Μελισσοχορτου μείωνε σημαντικά το stress κατά τη διάρκεια των εξετάσεων - οδηγώντας σε καλύτερη συγκέντρωση και επιδόσεις (για ως και 6 ώρες μετά τη κατανάλωση). Όσο αφορά τη χρήση του Μελισσόχορτου για την αντιμετώπιση γαστρεντερικών ενοχλήσεων, μελέτες έδειξαν πως η κατανάλωση του προστατεύει από τα έλκη. Πιο συγκεκριμένα, η κατανάλωση Μελισσόχορτου φάνηκε να αυξάνει την έκκριση προσταγλαδίνης Ε2 (prostaglandin E2) και βλεννίνης από τον οργανισμό και τη μείωση της έκκρισης οξέων.
Το Μελισσοχορτο παρουσιάζει έντονη αντιοξειδωτική δράση και μέτρια αντιβακτηριδιακή. Η εξωτερική χρήση (σε μορφή κρέμας) βοηθάει στην αντιμετώπιση του έρπη (herpes simplex). Τα τελευταία χρόνια γίνονται κλινικές έρευνες σχετικά με την θετική επίδραση της κατανάλωσης του βοτανου στη ρύθμιση του θυροειδή και στην αντιμετώπιση του HIV-1. Παρόλα αυτά - καθώς δεν έχουν εξαχθεί ακόμη τελικά συμπεράσματα - άτομα με φαρμακευτική αγωγή για το θυροειδή (π.χ. thyroxine) πρέπει να αποφεύγουν τη κατανάλωση του.
Το Μελισσοχορτο περιέχει πολλά ενεργά συστατικά όπως αιθέρια έλαια (0.02-0.3%), πολυφαινόλες (chlorogenic, ferulic και caffeic acids), φλαβονοειδή, μονοτερπένια (30-40% citronellal, citral a and b, methyl citronellate, ocimene, citronellol) και σεσκιτερπένια (10% beta-caryophyllene και germacrene D, eugenyl glucoside).
Επιμέλεια : Τάσος Φράγκος
Προσοχή : Το Περιεχόμενο δεν έχει σκοπό να αντικαταστήσει την επαγγελματική ιατρική συμβουλή, διάγνωση ή θεραπεία. Ζητάτε πάντα τις συμβουλές των εξειδικευμένων ιατρών σας ή άλλου εξειδικευμένου προσωπικού για οτιδήποτε αφορά σε οποιαδήποτε πάθηση. Ποτέ μην παραβλέψετε ιατρική συμβουλή ή αναβάλλετε να ρωτήσετε τη γνώμη του ειδικευμένου ιατρού εξαιτίας κάποιου άρθρου που διαβάσατε στο All4food.gr!
Oποιοδήποτε υλικό συμπεριλαμβάνεται στην Ιστοσελίδα μας χρησιμοποιείται με μοναδικό σκοπό την ενημέρωση.
Πηγή : www.healthliving.gr
Photo : http://www.thalein.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου