Ωραίες οι παραλίες για όσους έχουν την τύχη να τις βλέπουν, να τις πατούν και να καίγονται, να ξαπλώνουν πάνω τους! Όμως γίνονται ακόμα ομορφότερες όταν τις φαντάζεσαι από μακριά, από το σπίτι σου ενδεχομένως, αφού για άλλη μια χρονιά, για ένα ακόμα καλοκαίρι εσύ δεν έχεις την πολυτέλεια να τις επισκεφτείς, Έχεις όμως την πολυτέλεια να τις σκεφτείς..
Μακρινές, καθαρές, υπέροχες, μοναχικές ή ολογέμιστες κόσμο, δεν σε μέλλει αφού εσύ τις φαντάζεσαι ε, λοιπόν εσύ είσαι αυτός που θα τις δεις όπως θέλεις.
Με μια τέτοια διάθεση συνέλαβα τον εαυτό μου το πρωί να φαντάζομαι παραλίες, αφού 14 Αυγούστου σήμερα παραμονή της Παναγίας, θέλησα να κρατήσω ήρεμο το προφίλ των σκέψεων μου όσο αφορά τα χάλια της οικονομίας, τα χάλια των πολιτικών που εμείς σχετικά πρόσφατα ξαναεκλέξαμε, τα χάλια μας τα μαύρα δηλαδή…
Η ηρεμία μου όμως κράτησε τόσο λίγο όσο χρόνο χρειάστηκα να ετοιμάσω τον καφέ μου και να ανοίξω το laptop μου.
“Νεκρό ένα 19χρονο παλικάρι στο Περιστέρι μετά από διαξιφισμό με ελεγκτή σε τρόλεϊ της γραμμής επειδή δεν είχε εισιτήριο…”
Άρχισα να ψάχνω όλα τα blogs και όλα τα sites προκειμένου να καταλάβω ακριβώς τι είχε συμβεί. Για άλλη μια φορά αηδίασα από το πως ένα τόσο σοβαρό θέμα παρουσιάστηκε στο διαδίκτυο ανάλογα με το που ανήκε πολιτικά η κάθε σελίδα που το παρουσίαζε.
Θρηνώ για την τραγική κατάληξη του νεαρού από την ώρα που το έμαθα. Εξοργίζομαι από την συμπεριφορά του ελεγκτή, όταν σε ένα βίντεο που κυκλοφόρησε από τον τόπο της τραγωδίας, τον άκουσα να προκαλεί όσους είδαν ζωντανά το περιστατικό, αντί να κλαίει και να ζητάει συγνώμη αφού λόγω της ηλικίας του όπως φάνηκε στο βίντεο, αν έχει παιδιά στην ηλικία του νεαρού θα είναι..
Δεν με νοιάζει αν το παλικάρι είχε άδικο όσον αφορά την έλλειψη εισιτηρίου, γιατί σε καμία περίπτωση δεν προτρέπω σε κάτι τέτοιο, δεν με νοιάζει αν ήταν λίγο ή πολύ οξύθυμο, αν είχε προηγούμενα με τον ελεγκτή όπως κάπου διάβασα, με νοιάζει όμως και μου ταράζει τα σωθικά με την κακή έννοια το γεγονός πως ένας μεσήλικας διαπληκτίστηκε άσχημα με τον “γιο του”, τον είδε πλημμυρισμένο στο αίμα που έτρεχε από το κεφάλι του κάτω στην άσφαλτο, τον είδε μισοπεθαμένο να τον παίρνει το ασθενοφόρο και αυτός να έχει και όρεξη να τσακωθεί με τον σοκαρισμένο κόσμο που δικαίως για μένα του τα “έχωνε”. Με νοιάζει που το “έπαιζε” και εξουσία προτρέποντας, διατάζοντας σχεδόν τους αστυνομικούς να συλλάβουν κόσμο!
Αν αύριο κύριε ελεγκτά εσύ τσακωθείς για δίκαιο ή άδικο λόγο με κάποιον που θα έχει περισσότερη εξουσία από τη δική σου θα νιώθεις το ίδιο ατρόμητος ώστε να ζητάς την σύλληψη του; (Τι μου θύμισε τώρα αυτό;;; Αλλά δεν είναι της παρούσας στιγμής). Και αν επίσης πάνω στον τσακωμό τραυματιστείς και κάποιοι πολίτες θελήσουν να σε υπερασπιστούν, πώς θα σου φαινόταν ο αντίπαλός σου να ζητάει την σύλληψή τους;
Αίσχος και αηδία! Κατάντια και σιχασιά! ΝΤΡΟΠΗ!!
ΥΓ: Οι Έλληνες εφηύραν τη λέξη Φιλότιμο. Κάποιοι όμως δεν έμαθαν ποτέ το νόημά της..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου