Πρόκειται για ένα θέμα το οποίο «βασανίζει» την ανθρώπινη κοινότητα περισσότερο από έναν αιώνα. Πρώτος έθιξε το θέμα το 1907 ο Αμερικανός γιατρός Duncan Macdugall του Haverhill της Μασαχουσέτης, ο οποίος έκανε το μακάβριο πείραμα να μετράει το βάρος των ασθενών του λίγο πριν πεθάνουν και αμέσως μετά το θάνατό τους.
Τα αποτελέσματα; 21 γραμμάρια ήταν αυτά που έχανε ο κάθε άνθρωπος αμέσως μετά το θάνατό του. Μη έχοντας να δώσει κάποια άλλη επιστημονική εξήγηση, ο γιατρός υπέθεσε ότι τα 21 γραμμάρια είναι το βάρος της ψυχής.
Αν και για πολλούς υπερβολική, η υπόθεση αυτή δεν έχει καταρριφθεί ακόμη από τη σύγχρονη επιστήμη. Παρόλα αυτά, η μείωση του βάρους μπορεί επίσης να οφείλεται στην εκπνοή και την ατμοποίηση, και σήμερα οι περισσότεροι επιστήμονες θεωρούν ότι τα αποτελέσματα εκείνων των πειραμάτων αντικατοπτρίζουν κυρίως το πνεύμα της εποχής για την ύπαρξη της ψυχής παρά ένα πραγματικό φαινόμενο.
Ο γιατρός είχε όμως απάντηση και γι’ αυτό, η απώλεια του βάρους δεν θα μπορούσε να ήταν από την υγρασία που βγαίνει με την εκπνοή και την εξάτμιση του ιδρώτα, καθώς τους υπολόγισε αυτούς τους δύο παράγοντες και βρήκε πως είναι μισό γραμμάριο κάθε λεπτό, ενώ στο πείραμά του υπάρχει απότομη απώλεια του βάρους (21 γραμμάρια στο πρώτο του test) μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα που δεν μπορεί να εξηγηθεί με τα μέχρι τώρα δεδομένα.
Επίσης δεν θα μπορούσε να ήταν από κόπρανα των εντέρων καθώς θα μπορούσαν τα σπλάχνα να κινηθούν μεν απότομα αλλά ο γιατρός το είχε αυτό υπολογίσει και θα παρέμεναν τα κόπρανα όπως και τα ούρα της κύστης πάνω στο κρεβάτι. Βεβαίως η όποια εξάτμιση των ουσιών αυτών θα ήταν σταδιακή και σε καμία περίπτωση απότομη σε λίγα δευτερόλεπτα.
Επιπροσθέτως, δεν θα μπορούσε να ήταν από τον συνολικό αέρα που υπάρχει στα πνευμόνια, καθώς ανέβηκε τόσο ο ίδιος ο γιατρός για να δοκιμάσει όσο και οι βοηθοί του, εκπνέοντας όσο το δυνατόν περισσότερο τη μία φορά και εισπνέοντας με όλη τη δύναμη την άλλη, και δεν υπήρξε καμία μεταβολή στη ζυγαριά.
Τέλος, ο γιατρός συνέχισε τα πειράματά του σε 15 σκυλιά στα οποία πειράματα όμως δεν παρατηρήθηκε καμία μεταβολή στο βάρος κατά τη διάρκεια του θανάτου των ζώων. Το συγκεκριμένο αποτέλεσμα δεν τον ανησύχησε καθόλου αφού πίστευε πως τα ζώα δεν έχουν ψυχή όπως οι άνθρωποι, άρα δεν έπρεπε να χάσουν καθόλου βάρος σύμφωνα πάντα και με το θρησκευτικό δόγμα του γιατρού.
Το φυσικό επακόλουθο της ζωής είναι ο βιολογικός θάνατος κάθε γνωστού ζωντανού οργανισμού. Όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί που ξέρουμε, από τον πιο απλό μέχρι τον πιο σύνθετο, έχουν ημερομηνία λήξης αφού κάποια χρονική στιγμή μοιραία πεθαίνουν. Έτσι συμβαίνει και με τον άνθρωπο.
Εδώ όμως τίθεται ένα μεγάλο φιλοσοφικό ερώτημα: Είναι φυσιολογικό να πεθαίνει ο άνθρωπος ή μήπως ο θάνατος του χρησιμεύει σε κάποιον ή κάποιους και για αυτό είμαστε εξ’ ορισμού θνητοί;
Ένα από τα φαινόμενα που συγκαταλέγονται στα ανεξήγητα είναι το γεγονός πως όταν ένας άνθρωπος φύγει από τη ζωή, «χάνονται» από το σώμα του 21 γραμμάρια. Το γεγονός αυτό έχει αποδειχτεί πειραματικά από επιστήμονες που μελέτησαν το φαινόμενο, ζυγίζοντας το σώμα του ετοιμοθάνατου πριν εκπνεύσει, και λίγα λεπτά αφού πέθανε. Το αποτέλεσμα έδειξε πως το σώμα, λίγα λεπτά αφού ο άνθρωπος πεθάνει, είναι κατά περίπου 21 γραμμάρια ελαφρύτερο από όσο όταν ακόμη ζούσε.
Κάποιοι ισχυρίζονται πως τα 21 αυτά γραμμάρια έχουν να κάνουν με την ψυχή, λέγοντας πως η ψυχή έχει υλική υπόσταση και αυτή η υλική υπόσταση ζυγίζει 21 γραμμάρια. Κάποιοι άλλοι υποστηρίζουν πως η ψυχή είναι άυλη και δεν μπορεί να έχει μάζα, άρα τα 21 γραμμάρια δεν είναι η ψυχή αλλά κάτι άλλο.
Οι εξηγήσεις που δίνουν οι επιστήμονες για το φαινόμενο αυτό είναι ποικίλες όμως καμία από αυτές δεν έχει αποδειχτεί κι έτσι το φαινόμενο παραμένει μυστήριο. Το παράδοξο της υπόθεσης είναι πως όχι μόνο δε γνωρίζουμε τι ακριβώς είναι αυτά τα 21 γραμμάρια, αλλά δεν ξέρουμε ούτε πως «φεύγουν» από το σώμα, ούτε γιατί «φεύγουν» και κυρίως δεν γνωρίζουμε που πηγαίνουν …
Αν όμως δεχθούμε πως τίποτα δεν είναι τυχαίο τότε σίγουρα αυτή η απώλεια μάζας που παρατηρείται κατά το θάνατο του ανθρώπου, έχει κάποια χρησιμότητα και κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Σύμφωνα με τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν E=m c2 δηλαδή ή μάζα μετατρέπεται σε ενέργεια και το αντίστροφο.
Έτσι λοιπόν τα 21 γραμμάρια που «χάνονται» από το ανθρώπινο σώμα μπορούν να μετατραπούν σε ενέργεια. Αυτή η ενέργεια λοιπόν ίσως να πηγαίνει κάπου, να έχει έναν προορισμό ή ακόμα κάποιος ή κάποιοι να την συλλέγουν και να την εκμεταλλεύονται αφού σίγουρα θα έχει κάποια χρησιμότητα.
Συνεπώς ένας από τους λόγους ύπαρξης του ανθρώπου, ίσως να είναι η παραγωγή αυτής της ενέργειας που προέρχεται από την απώλεια μάζας των 21 γραμμαρίων κατά τον βιολογικό του θάνατο, χωρίς φυσικά να αποκλείουμε την περίπτωση αυτό, να αποτελεί και το μοναδικό λόγο ύπαρξης του ανθρώπου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός πως ο πληθυσμός του πλανήτη αυξάνεται ραγδαία τα τελευταία χρόνια (περισσότερες γεννήσεις άρα περισσότεροι θάνατοι).
Έτσι λοιπόν σύμφωνα με τα παραπάνω, μπορεί κάλλιστα κάποιος ή κάποιοι να έχουν ορίσει τη βιολογική θνησιμότητα του ανθρώπου και ο βιολογικός θάνατος του ανθρώπου να τους χρειάζεται. Να τους είναι δηλαδή χρήσιμη η ενέργεια που προέρχεται από τα 21 γραμμάρια.
Όμως ποιοι είναι αυτοί και κυρίως ποια η χρησιμότητα αυτής της ενέργειας;
Ψυχή … ποιούς ταΐζεις με αυτήν; Η αιωνιότητα είναι σαν ένα τροπικό δάσος με αρκετό συνωστισμό. Τα μυρμήγκια και τα έντομα που ζουν στα χαμηλότερα στρώματα του δάσους ανάμεσα στα δέντρα και στα φυτά, μετά ακολουθούν οι θάμνοι και τα ζώα που τρέφονται από αυτά, μετά τα τεράστια δέντρα, οι μαϊμούδες, οι τίγρεις, οι ντόπιες φυλές και γενικά κάθε πλάσμα που ζει εκεί, όλα μα όλα αυτά εξαρτάται το ένα από το άλλο για την ενέργειά του. Αν κάποιος που σας πλησιάσει σας φαίνεται οικείος ή πάρα πολύ όμορφος και σας προκαλεί διέγερση στα όνειρά σας αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι αυτό το άτομο βρίσκεται πραγματικά εκεί.
Αυτά τα πλάσματα που ζουν σε αυτό το αιώνιο δάσος πολύ κοντά στο δικό μας κόσμο κλέβουν την ενέργειά μας με το να μιμούνται εκείνα τα πρόσωπα ή ανθρώπους στους οποίους είναι πολύ πιθανόν να δίναμε την ενέργειά μας. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα μερικά από αυτά να έχουν Ερπετοειδείς καταβολές και να μην έχουν υλική υπόσταση. Κάποια από αυτά έχουν τεράστιες δυνάμεις και μπορούν να εισέλθουν κατευθείαν στο ανθρώπινο νευρικό σύστημα. Ενδέχεται μερικές φορές αν κοιτάξουμε προσεκτικά το παρουσιαστικό τους να προσέξουμε κάποιες λεπτομέρειες που θα βοηθήσουν ώστε να ξεκλειδώσουμε τις αδυναμίες μας και να γίνουμε δυνατοί.
Μπορεί να ανακαλύψουμε ότι ένα συγκεκριμένο χρώμα, τρόπος, συμπεριφορά ή λέξη να μας προκαλέσει με τέτοιο τρόπο ώστε να συμπεριφερθούμε έτσι ή να νιώσουμε κάτι που διαφορετικά δεν θα το κάναμε. Πρέπει να αρχίσουμε να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και να παρατηρούμε τα συναισθήματά μας γιατί όσοι Μιμούνται μας πλησιάζουν με τον εξής τρόπο: αντικατοπτρίζουν τις επιθυμίες μας και τα λάθη πίσω σε εμάς με σκοπό να δημιουργήσουν σύγχυση και να μας αναγκάσουν έτσι να χρησιμοποιήσουμε τις πιο βασικές μας σεξουαλικές μας ενέργειες ώστε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου