Το κείμενο προέρχεται από την ομιλία του Michael Ledwith στο Συνέδριο «UFO, Επιστήμη και Συνειδητότητα» που έγινε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής το 2011.
«Όταν οι Αννουνάκι αναχώρησαν (από τη Γη) και μας άφησαν στα «ικανά» χέρια του ιερατείου και των βασιλιάδων, εμείς επί χιλιάδες χρόνια ήμασταν υποχρεωμένοι σ’ εκείνους με πολλούς τρόπους, και αυτό μας έκανε ανίσχυρους και εξαρτημένους.
Καθώς ο πλανήτης μας γίνεται ξανά ζωντανός, καθώς αρχίζουμε να ερχόμαστε σε επαφή με την Κοσμική Μεγαλοπρέπειά μας, ενεργοποιούμε την Ιερή Ενότητά μας με τη Θεότητα.
Και μέσα στα πλαίσια της αφύπνισής μας, πρέπει να θεραπεύσουμε τις «Τέσσερις Ασθένειες του Νου».
Η πρώτη είναι Η ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ ή ΑΠΟΡΡΙΨΗ. Για χιλιάδες χρόνια έχουμε καταπιέσει τη δική μας έκφραση ώστε να κερδίσουμε την αποδοχή των γονιών μας, των δασκάλων μας, των ιερέων και λοιπά. Βγάζουμε στη φόρα τις ατέλειες όλων των υπόλοιπων ανθρώπων, προσπαθούμε να αποδείξουμε «λάθος» όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, αλλά αυτό είναι ακριβώς η πίσω μεριά του ίδιου νομίσματος. Χρειάζεται να δεχτούμε το γεγονός ότι ο Θεός είμαστε Εμείς.
Η δεύτερη είναι Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ. Κάθε μεγάλος Σοφός που βάδισε σ’ αυτό τον πλανήτη, διακήρυξε «Γνώθι σ’ εαυτόν». Ξοδεύουμε τόσο χρόνο προβάλλοντας την εικόνα που θέλουμε να νομίζουν οι άνθρωποι ότι είμαστε, που χάνουμε τελείως το στόχο. Χρειάζεται να δεχτούμε το γεγονός ότι ο Θεός είμαστε Εμείς.
Η τρίτη είναι Η ΤΑΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ ότι κάποιος άλλος φταίει. Είτε είναι άλλοι άνθρωποι, είτε οι περιστάσεις, είτε η κυβέρνηση. Ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι, επειδή εμείς το θέλουμε. Όταν καταλάβουμε τη δύναμη που έχουμε, θα τον φτιάξουμε διαφορετικό.
Η τέταρτη είναι Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ. Αυτήν, μας την εγκατέστησαν οι Αννουνάκι και διαιωνίστηκε από το εύθραυστο εγώ του ιερατείου. Βασίζεται στη λατρεία, την ενοχή και το φόβο. Είναι υφασμένη μέσα στο μηχανισμό της αποτυχίας και της ανάγκης μας για αποδοχή· μιας ψευδαίσθησης αυτού που είμαστε (σκέτοι αμαρτωλοί) και της ικανότητας να ρίχνουμε το φταίξιμο σε άλλους, αφήνοντάς μας ανίσχυρους και εξαρτημένους. Όταν η αλήθεια είναι ότι ο Θεός είμαστε Εμείς.
http://angelsmell.blogspot.gr
Καθώς ο πλανήτης μας γίνεται ξανά ζωντανός, καθώς αρχίζουμε να ερχόμαστε σε επαφή με την Κοσμική Μεγαλοπρέπειά μας, ενεργοποιούμε την Ιερή Ενότητά μας με τη Θεότητα.
Και μέσα στα πλαίσια της αφύπνισής μας, πρέπει να θεραπεύσουμε τις «Τέσσερις Ασθένειες του Νου».
Η πρώτη είναι Η ΑΝΑΓΚΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ ή ΑΠΟΡΡΙΨΗ. Για χιλιάδες χρόνια έχουμε καταπιέσει τη δική μας έκφραση ώστε να κερδίσουμε την αποδοχή των γονιών μας, των δασκάλων μας, των ιερέων και λοιπά. Βγάζουμε στη φόρα τις ατέλειες όλων των υπόλοιπων ανθρώπων, προσπαθούμε να αποδείξουμε «λάθος» όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους, αλλά αυτό είναι ακριβώς η πίσω μεριά του ίδιου νομίσματος. Χρειάζεται να δεχτούμε το γεγονός ότι ο Θεός είμαστε Εμείς.
Η δεύτερη είναι Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ. Κάθε μεγάλος Σοφός που βάδισε σ’ αυτό τον πλανήτη, διακήρυξε «Γνώθι σ’ εαυτόν». Ξοδεύουμε τόσο χρόνο προβάλλοντας την εικόνα που θέλουμε να νομίζουν οι άνθρωποι ότι είμαστε, που χάνουμε τελείως το στόχο. Χρειάζεται να δεχτούμε το γεγονός ότι ο Θεός είμαστε Εμείς.
Η τρίτη είναι Η ΤΑΣΗ ΜΑΣ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕ ότι κάποιος άλλος φταίει. Είτε είναι άλλοι άνθρωποι, είτε οι περιστάσεις, είτε η κυβέρνηση. Ο κόσμος είναι έτσι όπως είναι, επειδή εμείς το θέλουμε. Όταν καταλάβουμε τη δύναμη που έχουμε, θα τον φτιάξουμε διαφορετικό.
Η τέταρτη είναι Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΜΑΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ. Αυτήν, μας την εγκατέστησαν οι Αννουνάκι και διαιωνίστηκε από το εύθραυστο εγώ του ιερατείου. Βασίζεται στη λατρεία, την ενοχή και το φόβο. Είναι υφασμένη μέσα στο μηχανισμό της αποτυχίας και της ανάγκης μας για αποδοχή· μιας ψευδαίσθησης αυτού που είμαστε (σκέτοι αμαρτωλοί) και της ικανότητας να ρίχνουμε το φταίξιμο σε άλλους, αφήνοντάς μας ανίσχυρους και εξαρτημένους. Όταν η αλήθεια είναι ότι ο Θεός είμαστε Εμείς.
http://angelsmell.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου