HellasKafeneio: Ο Κένταυρος και τα ανύπαρκτα άλογα.Παγκόσμια πρώτη

Αγαπητοί φίλοι

Ακόμη μια παγκόσμια αποκλειστικότητα μια και σ' εμένα έλαχε ο κλήρος να σπάσω τους κρυμμένους κώδικες και να βγάλω στο φως την αλήθεια που χιλιάδες χρόνια τώρα μπλα-μπλα-μπλα-μπλα.(Αυτά για να μην παίρνουν τα μυαλά μου αέρα)

Μην ακούτε αυτά που λέω για κρυμμένους κώδικες. Δεν υπάρχουν. Απλά υπάρχει το λάθος που κάποτε κάποιος έκανε και που από εκεί και μετά κανένας μα κανένας δεν σκέφτηκε ότι μπορεί να είναι λάθος, βρε αδερφέ, και να αποφασίσει να το αμφισβητήσει και να το ψάξει. Έστω και αν χάσει τελικά τον καιρό του. Αλλά βλέπετε πίσω από κάθε τέτοια αλήθεια που όλοι ξέραμε υπέγραφαν "ονόματα τεράστια" και άντε τώρα για κάποιον που θέλει να ανέβει στην ιεραρχία να αποφασίσει να σκεφτεί ενάντια σ' αυτούς. Μόνο αν ήταν τρελός θα το έκανε. Μετά δεν τον ξέπλενε ούτε ο Πηνειός ποταμός. Μετά είναι και το γνωστό αντιερευνητικό παραμύθι της παραπομπής. Για να γίνει ένα κείμενο δεκτό πρέπει να παραπέμπει σε κείμενα άλλων αλλά έτσι πέρα από μια γραμμική και εκ των προτέρων προσδιορισμένη αργή εξέλιξη δεν υπάρχει περίπτωση να κουνηθεί φύλο. Συγνώμη που ξεφεύγω αλλά κάποιος πρέπει να τους τα πει .

Συνεχίζω λοιπόν. Αν και κανείς δεν έψαχνε το τι είχε συμβεί εντούτοις όλοι συντηρούσαν ένα παράλογο παραμύθι ίσως και γιατί έτσι βόλευε κάποιους να απαξιώνουν την ελληνική βιβλιογραφία μια και "αφού ένα είναι παράλογο άρα όλα είναι παράλογα" θα σκέφτονταν οι πολλοί.

Ήρθε λοιπόν η ώρα να θρυμματίσουμε ένα ακόμη κατασκεύασμα και να επαναφέρουμε την απλή πραγματικότητα και αλήθεια στην επιφάνεια.

Όλοι λοιπόν ξέρουμε τους Κενταύρους και φυσικά τον γνωστότερο όλων τον Χείρωνα.

Αν ρωτήσουμε και ένα μικρό παιδί σε όλα τα μήκη και πλάτη αυτής της Γης για το ποιοι ήταν οι Κένταυροι θα μας πει για την ιδιοτροπία αυτή του παράξενου πλάσματος να είναι ο μισός άλογο και ο μισός άνθρωπος.

Ευτυχώς γι' αυτόν το κάτω μέρος ήταν αλογήσιο και το πάνω ανθρώπινο γιατί αν σε περίπτωση που ήταν αντίθετα θα υπήρχε τεράστιο πρόβλημα(αστείο).

Στην περίπτωση λοιπών των Κενταύρων γράφτηκαν και ειπώθηκαν τόσα όσα ίσως σε καμιά άλλη ιστορία. Κάτι το περίεργο του θέματος κάτι τα σεξουαλικά υπονοούμενα το συντηρούσαν και το συντηρούν στην κορυφή της κάθε μορφής τέχνης. Μάλιστα κάποιοι δημιούργησαν και ψυχολογικά πρότυπα αλλά κανείς δεν σκέφτηκε ότι όλα αυτά ίσως δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα λάθος που έκανε κάποιος κάποτε όταν προσπάθησε να διαβάσει τα κατά πολύ αρχαιότερά του κείμενα.

Ακόμη δεν είχαν ούτε την παραμικρή περιέργεια για να προβληματιστούν έστω του πως ένα τέτοιο πλάσμα τόσο παράξενο δεν είχε ένα ταιριαστό γι' αυτόν όνομα όταν όλοι οι υπόλοιποι αποκτούσαν ονόματα αντίστοιχα των χαρακτηριστικών τους και τι χαρακτηριστικότερο του να είσαι μισός άλογο.

Θα μπορούσαν να τους έλεγαν Ιππανθρώπους ή Ιπποειδής ή ημίιππους ή τέλος πάντων κάτι που να προσδιορίζει την πραγματικότητα. Αλλά Κενταύρους γιατί και από που; Τι σχέση είχαν με τους Ταύρους; (δίνω στοιχεία τώρα). Ήταν μήπως οι μισοί ταύροι και για λόγους αισθητικούς τους ζωγράφιζαν ως άλογα. Αυτό το γεγονός του αταίριαστου ονόματός τους με παραξένεψε και ως παιδί όταν έμαθα γι' αυτούς. Αυτήν όμως την παιδική περιέργεια δεν την είχε κανείς από όλους αυτούς τους μεγαλοσχήμονες ειδικούς του κωλ...ου. Οι στέρεες γνώσεις τους δεν επέτρεπαν αμφιβολίες. Ας δούμε όμως την αρχή του όλου μπερδέματος και γιατί η σωστή γνώση των ελληνικών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να σκεφτείς και μόνο να διαβάσεις αρχαίο κείμενο.

Το πρώτο λοιπόν και παλαιότερο κείμενο που αναφέρονταν σε αυτούς και μάλλον το μοναδικό σωσμένο από την εποχή εκείνη, που τους δίνει την αυθεντική τους διάσταση, ήταν και είναι "τα αργοναυτικά" του Ορφέα. Κάτι κακέκτυπα του μεγάλου παραμυθά Απολλώνιου που δικαίως οι σύγχρονοί του τον έκαναν...Ρόδιο αλλά και άλλων δεν αξίζουν παρά μόνο ως παραμύθια. Σε εκείνον τον τομέα είναι πολύ καλά. Αυτά λοιπόν τα αυθεντικά "Αργοναυτικά" διάβασαν όλοι και φαντάστηκαν μισά άλογα και μάλιστα ...πράσινα.

Ας δούμε όμως το επίμαχο και μοναδικό κομμάτι και τότε θα καταλάβετε το γελοίο του όλου θέματος. Είναι η στιγμή που οι "Αργοναύτες" μπαίνουν μέσα στο σπήλαιό του και τον βλέπουν να κάθετε και... στίχοι 395-396

"κείτο μέγας Κένταυρος, απηρήρειστο δέ πέτρη

ιππείαισιν οπλαίσι τανυσσάμενος θοά κώλα."

η μετάφραση του κομματιού γίνεται περίπου σε όλους ως εξής:

"καθόταν ο μεγάλος Κένταυρος ξεκουραζόταν με τεντωμένα μέλη και ακουμπούσε τα αλογίσια πόδια του στον βράχο"

Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα θα συμπλήρωνα σε πλήρη αρμονία με τα ρηθέντα. Που βρέθηκαν όλα αυτά θα ήθελα κάποιος να μου εξηγήσει γιατί όσο και αν έκανα φιλότιμες προσπάθειες να βρω κάτι ειλικρινά δεν το κατάφερα αλλά όλοι οι φιλόλογοι τα έβλεπαν. Να γιατί πάει έτσι σκατά η παιδεία.

Ας δούμε όμως τι λέει για να γίνει η αποκάλυψη και να δείτε και μια σχετική φωτογραφία, αληθινή του τι συνέβαινε ώστε να την συγκρίνετε με όσα ξέρατε μέχρι πριν λίγο και φυσικά αντιστοιχούσαν στην πρώτη φωτογραφία.( Απομακρύνεται τα παιδιά και τους καρδιακούς από την οθόνη)

Για να καταλάβουμε τι λέει ο Ορφέας πρέπει να γνωρίζουμε στοιχειωδώς ελληνικά.

α) Τανυσσάμενος= τεντώνοντάς το

β) Θοά= πετώντας

γ)Κώλα=μεμβράνη

δ)απηρήρειστο= ακατέργαστη

ε)μέγας=ογκώδης

Όλα μαζί λοιπόν:

"καθόταν ο ογκώδης Κένταυρος και σε ακατέργαστη πέτρα

αλόγων πέταλα τεντώνοντας πετούσε με μεμβράνη"

Αφήστε πέντε (5) λεπτά στον εαυτό σας να το συνειδητοποιήσει και ξαναδέστετο:

"καθόταν ο ογκώδης Κένταυρος και σε ακατέργαστη πέτρα

αλόγων πέταλα τεντώνοντας πετούσε με μεμβράνη"

Ο άνθρωπος με χέρια και με πόδια περνούσε τον καιρό του παίζοντας ένα παιχνίδι, που συνεχίζει να υπάρχει ως σήμερα, με τα πέταλα των αλόγων. Ούτε μισό άλογο ήταν ούτε τίποτα. Μάλλον οι μεταφραστές είναι μισοηλίθιοι και προβάλουν τον εαυτό τους επάνω του. φανταστείτε αν στο παιχνίδι αυτό χρειαζόταν να παίζουν ταυτόχρονα και με πόδια γουρουνίσια. Τότε θα τους έκαναν 1/3 γουρούνια, 1/3 άλογα και 1/3 ανθρώπους.

Αυτός λοιπόν ο περίφημος μύθος των Κενταύρων που ποτέ δεν ήταν άλογα. Γιατί εδώ μαθαίνεται μόνο πρωτότυπα και άγνωστα γεγονότα.

Η επόμενη φωτογραφία με το τι έκανε, περίπου ο χείρωνας, είναι ένα δώρο προς τους μεταφραστές και φιλολόγους που γεμίζουν τις αίθουσες των πανεπιστημίων με την άγνοιά τους.