Αν ενωθούμε θα πάψουν να βασιλεύουν

Η κυβέρνηση των δωσίλογων προσπαθεί χρησιμοποιώντας όλα τα ΜΜΕ να μας βάλει να κατασπαράξουμε ο ένας τον άλλον και διαρκώς βάζει τη μια κοινωνική ομάδα εργαζομένων να επιτίθεται ενάντια στην άλλη.

 «Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι που μπήκαν με ρουσφέτι», «φταίνε οι φορτηγατζήδες γιατί πήραν τις άδειες επί χούντας», «φταίνε οι Δεητζήδες που κλείνουν όποτε θέλουν το διακόπτη», «φταίνε οι εργαζόμενοι στην καθαριότητα που δεν μαζεύουν τα σκουπίδια».

Όσα κι αν είναι τα φαινόμενα διαφθοράς μέσα στην κοινωνία, κανείς από τους κυβερνώντες δεν δικαιούται να μιλάει για ηθική. Άνθρωποι που δεν έχουν κάνει ούτε ένα μεροκάματο στη ζωή τους και θησαυρίζουν παρέχοντας υπηρεσίες στα διεθνή τραπεζικά λόμπυ, δεν δικαιούνται να κατηγορούν ανθρώπους που υπερασπίζονται το μεροκάματο, ακόμα κι αν το υπερασπίζονται με λάθος τρόπο. Αυτοί που ξεπουλάνε και την τελευταία σπιθαμή της χώρας μας, δεν έχουν το ηθικό ανάστημα να κατηγορούν τους εργαζόμενους. Στο κάτω – κάτω οι ίδιοι δημιούργησαν τη διαφθορά που ήταν βασικό εργαλείο διαιώνισης της εξουσίας τους.

Οι τεράστιες συγκεντρώσεις του καλοκαιριού στην πλατεία Συντάγματος και στις πλατείες όλης της χώρας, οι μεγαλειώδεις πορείες στις 19-20 Οκτωβρίου, με το πλήθος να καλύπτει όλη την έκταση από το Σύνταγμα μέχρι το πεδίο του Άρεως απέδειξαν ότι η κοινωνία σιγά – σιγά εγκαταλείπει ολ’ αυτά τα διασπαστικά στερεότυπα με τα οποία μας βομβαρδίζουν νυχθημερόν τα ΜΜΕ. Ο λαός μας άρχισε να κατακτά τη χαμένη του συλλογική αυτοεκτίμηση. Άρχισε να κατακτά ξανά τις ηθικές αξίες της συλλογικότητας και τις αλληλεγγύης που για χρόνια ήταν θαμμένες κάτω από τις κυρίαρχες αξίες του καταναλωτισμού και το εκτεταμένο πελατειακό σύστημα. Ανεξάρτητα από το πώς συμπεριφέρθηκε και τι ψήφιζε κάθε εργαζόμενος τα προηγούμενα χρόνια, στην μετα - τρόικα εποχή, όλοι – όλες που δεν ανήκουμε στην κυρίαρχη οικονομική και πολιτική ελίτ πρέπει και μπορούμε να είμαστε ενωμένοι. Γιατί το διευθυντήριο της ΕΕ και το ελληνόφωνο πολιτικό του προσωπικό είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, θέσεις εργασίας, περιουσίες που αποκτήθηκαν με μόχθο γενεών, το Σύνταγμα, τις δημοκρατικές κατακτήσεις, το νομικό πολιτισμό από το διαφωτισμό και μετά που προστάτευε τα δικαιώματα των αδυνάμων απέναντι στην ασυδοσία των ισχυρών.

Μπορούμε την ενότητα του λαού μας που ξαναγεννήθηκε στις μαγικές καλοκαιρινές νύχτες στο Σύνταγμα και τις άλλες πλατείες να την αναπτύξουμε ; Μπορούμε να την κάνουμε οργάνωση στις γειτονιές κι αλλού ; Μπορούμε να ανοίξουμε παντού μια μεγάλη δημοκρατική συζήτηση για την επόμενη μέρα στη χώρα μας, για το πώς θα χτίσουμε μια άλλη Ελλάδα, χωρίς τα δεσμά του Μάαστριχτ και της ΟΝΕ, χωρίς τροϊκανούς επιτηρητές, εθνικά κυρίαρχη, παραγωγικά αυτοδύναμη και κοινωνικά δίκαιη ;

Νομίζω πως μπορούμε, αν πάρουμε την πολιτική από τα χέρια των υπαλλήλων της τραπεζοκρατίας, αλλά κι απ’ τα χέρια επαγγελματιών και γραφειοκρατών.  Η πολιτική, λέξη που γεννήθηκε στην αρχαία Ελλάδα μαζί με τη δημοκρατία, σημαίνει ότι κάθε πολίτης μπορεί να έχει άποψη για την διακυβέρνηση του τόπου του, κάθε πολίτης μπορεί και έχει υποχρέωση να συμμετέχει στη διακυβέρνηση του τόπου του.

Μέλισσα